kaminhu lonji

sol forti raganhadu
rotxa ku séu riba lá
txon kenti lumi ta basa
ami mininu di vinti-tal-anu
nes rubera rostu pa skóla
modi bu anda kaminhu ka ta kaba
saku pisadu dor na kosta
subida kumpridu dixida trabesadu
minis sorizu futuru
torna panha kaminhu rostu pa kasa
badiu konxi nha gentis por isu ka ta poi mó na mi
ma sukuru pa ka panha-m
N txiga kasa ka podi nem morri
Mamai fla-m: nha fidju forti kulpa rixu!
Papai fla-m: nha fidju kaminhu mutu longi kela gó ka bu bai más!
N fla: mamai y papai, N ten ki bai, mi ki skodji nha distinu!
Subi riba dixi baxu, korda sedu durmi tardi
Nha kasera di oji, ligria nha fidju manhan, stória pa nha netu otramanhan
Oh vida!
Sta pa nansi gó ómi más bandidu ki Kalú nha kretxeu
Noba del ningen ka ten
Xintadu lisin nes poial ku séu streladu ta toma bentu mar na rostu mi só
Kel gó ka sta dretu propi
Si e ka ben N ten ki bai
N matuta tenpu N da rinkada pa Praia
...oh mundu ka bu kaba...
- ah Somada!
- ui!
Sima mamai fika ku disgostu di Bulimundo pa dia di oji...

kantadera mar y terra

unbes
tenba un mudjer bedja tamanhu
ki ta kantaba na tudu ladu
ti na festa boneka di minis pikinóti

nton
un dia
nha Kanda
staba ta pasaba na Rotxinha
el odja un menina xintadu riba dun penedu
el txoma-l y el rabida é pergunta-l se nome
era un sereia azul

kel mudjer bedja kantadera
konta pa tudu gentis ma el odja sereia azul
ningen ka pasa-l karton
da-l só padodu fla-l ma el staba ta sunha odju kordadu
Poku algen akredita nel
Mariá d’Ntónia, Beta Branka y Txuxa Preta
tanbe dja tinha obidu stória di sereia
nhu Beraldo, Papá d’Djodja y nhu Tuy
ta flaba ma era fantasias di mininus fémia
nhu Donda, Dota y Gil d’Jóia
ta xintaba ta ri ta konta ta rakonta pa tudu mundu
nhu Bisenti, nhu Velhinhu y nhu Ulímpiu
ta filosofaba: no creamos en las sirenas, pero que las hay, las hay
di kalker manera, povu akredita o nau
aparison di sereia era un faktu pa mudjeris

nton
un dia
nhu Dindin ómi balenti
ki ka tinha medu di nada
nem di Nhordés nem di Xuxu
fika sen durmi noti interu
el da rinkada el perdi na sukuru el bai xinta na beramar
pa el odja si tinha sereia divera o si era lakuna di kabésa mudjeris
inda 4h madrugada nada el ka odja
galu kanta mudjeris labanta piskadoris bai mar
nhu Dindin na frieza detadu kran na parapetu mar
fladu nhu Dindin dja perdi kabésa
sta kuazi tolobasku propi
konfuson di ideia na se kabésa
el fla ma el odja ku se dôs gran di odju
sereia ta kanta un morna lá na Rotxinha
tudu mundu fla: eeeh eeeh, kela tanbe dja odja blue

Ao Espelho

Perguntei a mim:
- Que tenho eu a ver com tudo isso?
Espreitei, por entre o pesadelo e o sonho!
Afinal, há lugar para o sonho e além da indignação...
Na diluição das fronteiras, um pretexto para acreditar
E aí, na entrelinha desse (não) lugar, se eu pudesse
depois do auto-retrato da auto-terapia da auto-desilusão
sem mágoa nem nostalgia, sem representar nem historiar
trazer nas mãos o cadáver da raiz que sufoca o vento íntimo
acordar cantarolando o beijo das espumas
e olhar na linha das águas do mar um paraíso a fluir...

nha kodé

ken ki ten          si amor bunitu
pa txoma-l        nha kodé
ku beijinhu      ta ben ta bai

oh nha kodé     txiga pa mi
txiga pa mi        txiga pertinhu
mi li na bo         bo li na mi
oh nha kodé     bo li na mi

Lenbrason

Não foi o governador
Nem o general
Muito menos o nhu padri
Ah nahna, ah nahna, ah nahna...

Foi Kodé d’Dona
Ki konta stória
Pa nunka nu ka skesi
Povu di Kabuverdi
Ohhh naná, ohhh naná, oh naná...

A poética de Eneida Nelly

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Laundry Detergent Coupons